تسبیح حماقت

کشورهای عربی دور و بر ما، همگی مشکلاتی مشابه مشکلات ایران را دارند؛ چه از بعد سیاسی و چه از بعد اجتماعی. در زمینه اقتصادی ممکن است بعضی بجهت کوچکی و وجود منابع عظیم نفتی، کمی بهتر بنظر بیایند ولی اگر به زیرساختهای اقتصادشان بنگریم، خواهیم دید که هیچکدام خواص اقتصاد مدرن و مناسب در جوامع کنونی را دارا نیستند.

در زمینه سیاسی و بالطبع آن اجتماعی، وضعی مشابه آنچه ما در ایران داریم، در آن کشورها هم در جریان است. متاسفانه همیشه نگاه ما به مردمان آن کشورها بگونه ای بوده که به نوعی مشکلات خود را از طرف آنها احساس می کردیم چون که اسلام را برخواسته از آنجا میدانیم. اما در حقیقت آن جوامع هم استبداد را همچون ما بدوش می کشند و مردمان آنجا نیز مانند ما ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر (یا بقول ظریفی: ستاد فضولی ) و مشابه آن را تجربه کرده و می کنند. بطور کلی بنظر من می آید که خیلی از سازمانهای اینچنینی و حرکاتی از این دست را ملایان ما از آن جوامع بعاریت گرفته اند - چراکه کا گرچه سالیان دراز استبداد داشته ایم ، اما حاکمانمان نمی دانستند چگونه از جهل انسانها و اعتقاداتشان بنفع خود سود ببرند؛ یا حداقل بدرستی این روش را نشناخته بودند

حکومت اسلامی هم از روزی که بقدرت رسیده، زیارت و این قبیل باورهای مردم را بهانه قرار داده تا آنها را فوج فوج به کشورهای یادشده بفرستد و مردم ما را از دو جهت بفریبد: اول آنکه به آنها یاداوری می کند که این چنین سازمانهای مفتخوری که ما بوجود آورده ایم، در دیگر کشورها هم وجود دارند و همین جور خون مردم را در شیشه میکنند و دوم آنکه ببینید وضع خودتان را، مقابسه کنید با عربستان و سوریه. اگر بچه های خوبی باشید میشوید مانند عربستان و اگر حرف ما را گوش نکنید، میشوید مثل سوریه بدبخت و گدا. تو گویس که در دنیا الگویی غیر از این دو تعبیر وجود ندارد. نکته اینکه همین دو تصویر ساختگی هم صحت ندارد. چراکه اگر ذره ای با مردمان عربستان اخت شوی، خواهی دید که جوانانشان همان مشکلات را دارند که ما با حاکمانمان. همان مشکلات عظیم اجتماعی گریبان آنها را گرفته که ما را. در واقع شاید آن را آرایش کرده باشند اما در واقع همانند سوریه است، بدبخت و مفلوک و متاسفم که بگویم : همانند ما. فقط ما قدری در مطالباتمان پیشرفته تریم و شاید بهتر بدانیم که چه میخواهیم

شاید اگر این میلیونها دلاری که در این 25 سال صرف شد که مردم را در این راه به حماقت بکشانند ( و اخیرا هم قل سوم آن هم - کربلا- به بلاهایمان افزوده شده) میتوانست همین آدمها را به کشورهای مترقی ببرد(و نه به سفرهای 1 ماهه و مکرر به همان کشورها) ببینید همین دیدن اینکه کشورداری و زندگی بگونه ای دیگر هم ممکن است، چه تاثیری بر جامعه ما میگذاشت. افسوس که آن پولها صرف احمق نگه داشتن مردم میشود و تنها دستاورد آنها از خرج کردن پول نفت ، هدیه دادن تسبیح های رانگارنگ دستفروشان مکه و دیگر اماکن میشود